تعیین محدوده کشندگی و غلظت میانه کشنده (96h LC50) علف کش پاراکوات بر بچه ماهی بنی (Mesopotamichthys sharpeyi)

در این تحقیق سمیت حاد علف کش پاراکوات بر بچه ماهی بنی (Mesopotamichthys sharpeyi) مطالعه گردید. آزمایش سمیت حاد به صورت ساکن و بر اساس روش استاندارد O.E.C.D به مدت 96 ساعت انجام و پارامترهای موثر فیزیکوشیمیایی آب شامل pH، اکسیژن محلول و درجه حرارت کنترل گردید. آزمایشات ابتدایی به منظور یافتن محدوده کشندگی با رهاسازی 6 عدد بچه ماهی به داخل آکواریوم هایی که به حجم 15 لیتر آبگیری شده بودند انجام شد و بعد از به دست آوردن محدوده کشندگی، تیمارهای نهایی با 5 تیمار و 3 تکرار برای تعیین غلظت کشنده (LC50 96h) انجام پذیرفت. داده های حاصل با استفاده از روش آماری  Probit در سطح اطمینان 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. غلظت های کشندگی حاد 24 ساعت (24h LC50)، 48 ساعت (48h LC50)، 72 ساعت (72h LC50) و 96 ساعت (96h LC50) پاراکوات بر بچه ماهی بنی به ترتیب 84/6، 29/5، 57/2 و 49/1 میلی گرم بر لیتر به دست آمد. حداکثر غلظت مجاز سمیت (MATC) پاراکوات بر بچه ماهی بنی، 14/0 میلی گرم بر لیتر و حداقل غلظت موثر (LOEC) این سم که به  96h LC10 اطلاق می گردد، 05/1 میلی گرم بر لیتر بدست آمد. علاوه بر این محدوده کشندگی پاراکوات بر ماهی بنی در یک طیف محدود می باشد.